„Dawno porzucona miłość”
Siedzisz sam w pustym domu
I myślisz nad różnymi rzeczami
Odczuwasz smutek, żal, przykrość,
Lecz nie wiesz dlaczego?
Może to ten pusty dom?
Może twoje myśli cię zasmucają?
Lecz…, o czym tak właściwie myślisz?
Może to jakieś wspomnienia albo obraz przyszłości?
I siedzisz tak smutny, ciągle nie wiedząc, dlaczego?
Nawet nie zdajesz sobie sprawy ze swojej samotności
Patrzysz w nicość, pogrążony we własnych myślach
Nie dostrzegając otaczającego cię świata.
I nagle rozglądasz się dookoła
I nagle czujesz kłucie w piersi
I nagle łzy zbierają się w oczach
I nagle uświadamiasz sobie, że jesteś sam
Że nie ma przy tobie nikogo.
Siedzisz tak smutny i płaczesz
Zastanawiasz się: „Dlaczego jestem sam?”
Po czym uspokajasz się
Znów staje się cicho…
I gdy tak siedzisz sam,
Spoglądasz na przewrócone w rogu, stare, dawno zapomniane zdjęcie
Podchodzisz do niego, ocierasz je i wpatrujesz się w fotografię pięknej kobiety.
I znów robi ci się smutno
Przytulasz do siebie zdjęcie i pytasz się: „Jak to się mogło stać?”
Anna W.
klasa I a
I miejsce w Konkursie Walentynkowym
