„Wspomnienie”

Powrócę teraz do mych lat młodości,

niewinności i beztroski.

Ach, tęskno mi, Panie…

Pamiętam te zabawy na podwórzu

i przyjaźń – wieczną, silną i wielką

niczym góra zwalczająca wszystko na swej drodze.

Tęskno mi, Panie…

Ubolewam nad stratą radości

z małych rzeczy.

Nie potrafię się cieszyć i zachwycać.

Wszędzie wiedzę złość i nienawiść.

Dopomóż mi, Panie.

Tęskno mi jeszcze za moimi bliskimi,

którzy obserwują moje życie z góry.

Nie mogę ich dotknąć ani przytulić…

Tęskno mi, Panie…

O Panie! Tylko wiara w Ciebie mi pozostała

po tych latach beztroski.

Ile bym dał, by znów być szczęśliwy…

Bo tak bardzo tęskno mi, Panie…

                                       Wiktoria J.   klasa II a