„Moja ojczyzna”

Kwitnąca ta ma Ojczyzna

fuksją

różą magnolią

Gdzie popatrzysz
w piękną zieloną przestrzeń

wypełnioną trawą szumiącą

cicho tak

na wietrze

pokrytą rosą

Nagle piękno połknięte

przez krwawą

obcą

komosę

1939

i jest początek końca

Armii zbiera się ogrom

silnej

jak dalia w pęku

nierozerwalnej

To tutaj dorastam

To wszystko widzę

To wszystko czuję

Wszystko

a teraz

nie ma niczego

1945

i koniec

szatańskiego nieba

Potem

moja Ojczyzna

kwitnie już tylko

makami pod Monte Cassino.

                                                                                                          Cathrin J.

                                                                                                          klasa II a

„Moja ojczyzna”